တိမ္ဆုိင္ လိမ့္တက္..........မိုးသား ထက္က
မွိဳင္းျပ ေ၀ရီ ............ေမွာင္ရီ ရီႏွင့္
ေတာင္ဆီဌါန..............တိုက္ခတ္ၾကသည့္
ေလ၏သယ္ရာ............မိုးသားပါ၍
သြန္းခ်ေလျပီ.........ငါတမ္းတသည့္
မိုးရာသီ............။
ေလသြင္း ေျမာက္က............ခ်မ္းျမျမႏွင့္
မိုးစက္လက္က်န္...........ႏွဳတ္ဆက္ဟန္ျဖင့္
သြန္းေလနိဂုံး........... သဴ႕အဆုံးမွာ
ျဖဴလြသ႑န္ .............ေရာက္ျပန္ယခု
ေဆာင္းဥထုသို႕........သူျပဳသက္ေသ
ငါေမ့မရသည့္........ႏွင္းစက္ေတြ။
ေလးရူးငယ္သုန္.........တဖုံဖုံႏွင့္
ေရာ္ရြက္က်ကာ...........ေျခာက္ေသြ႕လာသည့္
ွွွဤေျမလႊာထု.........ျပဳၾကသက္ေသ
ေႏြကာလမွာ........ေၾကြကာက်ရွာ
ရြက္ေဟာင္းကိုပယ္........ရြက္သစ္ငယ္ႏွင့္
ေတးသီငွက္ငယ္..........လြမ္းေမာဖြယ္သည့္
ငါလြမ္းရသည့္...............ေႏြရာသီ...။
သည္ကဗ်ာေလးကို....ေႏြ...မိုးးးေဆာင္းးး သုံးရာသီ တုိင္တိုင္
လြမ္းစရာ တမ္းတစရာ ေလးေတြနဲ႕အတူ တနယ္တေက်းမွာ
ျဖတ္ေက်ာ္ေနရတဲ့ ဘ၀ေလးကို ခံစားရင္း အမိေျမက ဥထုသုံးလီကို
စပ္ဆို...တမ္းတျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဘေလာ့ခရီးသည္
ေအာင္ေအာင္(မကစ)
14-8-2013(wed-day)
malaysia
0 comments:
Post a Comment